بررسی شتاب و میزان جذب انرژی اعضاء در سازه های فولادی بلندمرتبه با سیستم کمربند سخت محیطی خرپایی

یکی از پرکاربردترین سیستمهای سازه ای در سازه های بلند، سیستم بازویی outrigger می باشد که عملکرد بسیار مطلوبی در برابر بارهای جانبی دارد اجزای اصلی این سیستم از بازئهای افقی در بعضی طبقات، ستونهای پیرامونی و هسته میانی تشکیل شده است که مهمترین نقش بازوها توزیع مناسب نیروهای جانبی از هسته میانی به ستونهای اطراف است در این مقاله به ارزیابی میزان شتاب اعمال شده به سازه ناشی از رکورد زلزله های انتخابی و میزان انرژی تلف شده توسط المانهای سازه ای تحت انالیز تاریخچه زمانی غیر خطی پرداخته شده است در این راستا یک سازه 30 طبقه 6 دهانه، با 4 بازو به صورت دو بعدی مدلسازی و مورد آنالیز قرار گرفت و نتایج در قالب نمودارهای بالانس انرژی و نمودارهای شتاب نقطه کنترل سازه برحسب زمان ارائه شد. بررسی نتایج، عملکرد بسیار مطلوب سیستم بازویی را نسبت به سایر سیستم مهاربندی معمولی نشان می دهد که مهمترین اثرات استفاده از این سیستم به صورت میزان جذب مقادیر بالایی از انرژی القایی از طرف زلزله و به تبع آن افزایش سختی اولیه سیستم، افزایش بیشنه نیروی تحملی، کاهش تغییر مکان جانبی و نهایتا افزایش شکل پذیری مشاهده شد همچنین کارایی اقتصادی سیستمهای بازویی در مقایسه با سیستمهای مهاربندی معمولی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاکی از کاهش سطح مقطع اعضا و نهایتا وزن اسکلت هست. با توجه به موارد ذکر شده و با فراگشت ا زنتایج حاصل از انالیزهای انجام شده، عملکرد مطلوب و کارایی مناسب سیستمهای بازویی کاملا مشهود است و لذا انتظار می رود که توجه طراحان بیش از پیش به این سیستم سازه ای جلب شود.

کلیدواژه ها:

سازه های فولادی بلندمرتبه ، سیستم کمربند سخت محیطی خرپایی ، میزاان جذب انرژی ، شتاب