اعتلای تعاملات اجتماعی هنجار محور در فضاهای شهری جهت ارتقا سرمایه اجتماعی نمونه موردی: منطقه 4 اصفهان

گسترش بی رویه فضاهای خصوصی و کم رنگ شدن فضاهای عمومی و همجنین چیرگی هرچه بیشتر خودرو بر عرصه های عمومی موجب ناکارامدی فضاهای شهری و از بین رفتن روابط اجتماعی پویا گشته است و مردم از برخورد با دیگران دیدارهای چهره به چهره تعاملات اجتماعی که از مهمترین نیازهای انسانی هستند محروم کرده است . برقراری روابط و تعاملات اجتماعی از مفاهیم پاهی ای و در سرمایه اجتماعی هستند که ظهور و تقویت آن در فضاهای عمومی شهری نیازمند ارتقا کیفیتهای ضامن حضور موثر افراد در فضاهای شهری و متاثر از ابعاد اجتماعی است منطقه چهار واقع در شرق اصفهان جزو مناطق با پایینترین سطح سرمایه اجتماعی است که روند کاهش این قسم از سرمایه همچنان ادامه دارد علاوه بر آن در این منطقه میزان تعاملاات اجتماعی مطابق به هنجارهای حاکم بر جامعه و مکث در فضاهای عمومی شهری بسیار کم است و شکل گیری شبکه های اجتماعی به ندرت دیده می شود که این عوامل از ارکان اصلی سرمایه اجتماعی به شماری می روند . هدف اصلی از این پژوهش تبیین کیفیت های موثر بر حضور موثر افراد در فضاهای شهری و تبیین رابطه این کیفیات با مولفه های سرماهی اجتماعی و د رنتیجه اعتلای سرمایه اجتماعی چهار است. در این راستا سعی شدهاست با روش توصیفی تحلیل به منظور استخراج نمونه های مشابه و شناخت فضاهای مردم گرا و مفاهیمی چون اجتماع پذیری و سرمایه اجتماعی و تعامل این مفاهیم با یکیدرگ زا منابع کتابخانه ای و سایتهای اینترنتی استفااده شود و از طریق برداشت میدانی و استفاده از طرح های فرادست، محدودیتها، امکانات، اولویتها در محدوده به دست آورده شود و در ارائه راهنماهای طراحی استفاده شوند نتیجه آن که با ارائه سیاستهایی برای فضاهای عمومی می توان طرح های آتی در این منطقه را با توجه به اهداف مورد نظر هدایت کرد.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، هنجار ، اجتماع پذیری ، فضاهای شهری ، سرمایه اجتماعی