بررسی اثر سکونت گاههای غیررسمی بر امنیت شهری نمونه موردی کلانشهر مشهد

سکونت گاههای غیررسمی حاشیه نشینی جلوه ای از فقر است و پیدایش و گسترش آنها گویای موانع ساختاری و ناکارامدی سیاستهای کنونی در تامین مسکن و خدمات رسانی برای اقشار کم درامد شهری در سطح کلان می باشد توسعه نامتعادل منطقه ای به همراه حوادث غیر مترقبه منجر به مهاجرتهای گسترده ای می شود مهاجرینی که در توسعه بار خود اعتقادات مذهنبی و اداب و رسوم زادگاه خویش را به همراه دارند و درمواجهه با ارزشهای فرهنگی و الگوهای رفتاری رایج در جامعه شهری دچار تعارضات و تناقضاتی می گردند که این خود مشکل را حادتر می سازد و در سطح خرد آن نیز ضعف مدیریت شهری به خصوص در امیر هدایت، نظارت و کنترل ، وجود منافع نامشروع گروههای ذی نفع و ذی نفوذ محلی و برخوردهای غیرقانونمند در پذیرش یا رد این سکونت گاهها مساله را تشدید می کند و از طرفی ناکارامد بودن بازارهای رسمی زمین و مسکن شهری برای اقشار کم درامدی که بخش بزرگی از آنها را مهاجران تشکیل میدهند موجب مشود افراد ناچار به بازارها و فضاهای غیررسمی رانده شوند تا نیاز اولی سرپناه و حق سکونت در مکانی که امید به بهبود زندگیشان را دارند براورده سازند.

کلیدواژه ها:

سکونت گاههای غیررسمی ، مهاجرت ، اسیب های اجتماعی ، جرایم ، کلان شهر مشهد