بررسی میزان آمادگی کلانشهر ها جهت تحقق شهر دانش مدار با تاکید بر زیر ساخت های شهری (مطالعه موردی:شهر مشهد)

جامعه ای که درآن سیرصعودی پیشرفت حاکم باشد هرروز ازطرف تک تک اعضای خود شاهد خلاقیت و نوآوری است دراین جامعه نواوری به قشرمتفکر و اندیشمند محدود نگردیده و همه مردم را شامل می شود اصطلاح شهر دانش مدار صورت خلاصه شده ای از اقتصاد منطقه ای است که بوسیله ارزش افزوده صادرات و ازطریق پژوهش فناوری و نیروی فکری حمایت می شود و با هدف دستیابی به توسعه مبتنی بردانش بصورت مستمر از فرایند مدیریت دانش حمایت کرده و آن را تشویق می نماید فراهم آوردن پی شنیازهای لازم به منظور استقرار کامل زیرساخت های فناوری اطلاعات دراین میان از عمده ترین عوامل موفقیت دردستیابی و تبدیل به شهر دانش مدار است دراین مقاله سعی برآن است که تام یزان آمادگی الکترونیکی کلانشهر مورد بررسی درمسیر تبدیل شدن به یک شهر دانش مدار مورد ارزیابی قرارگیرد روش گردآوری مطالب پیمایشی تحلیلی و مبتنی برپرسشنامه است به منظور بررسی میزان آمادگی الکترونیکی مدیریت شهری به عنوان ارایه دهنده اصلی خدمات به شهروندان دربعد زیرساخت های شهری جهت تحقق این شهر دانش مدار پنج محور مورد بررسی قارر گرفت

کلیدواژه ها:

شهردانش مدار ، توسعه مبتنی بردانش ، زیرساخت های شهری ، آمادگی الکترونیک ، مدیریت شهری مشهد