تحلیل تغییر کاربری اراضی شهر بجنورد بعد از استان شدن با تاکید بر کاربری اداری

امروزه در اثر شهرنشنی بدون برنامه، نابسامانی در ویژگی های کاربری زمین، شهرها به وجود آمده است، جهت ارتقاء کیفی شهرنشینی، ساماندهی کاربر ی اراض ی شهر ها از اهمیت بالای ی برخوردار م ی باشد . مقاله حاضرکاربریهای شهر بجنورد را بر مبنای وضع موجود، طرح جامع قبل از استان شدن و طرح تجدید نظر عمران و توسعه (جامع) شهر، یعنی در دوره جدید، را مورد بررسی قرار داده است. روش اصل ی ای ن پژوهش رویکرد توصیف ی- تطبیقی سرانه های شهری و مساحت کاربری های اصلی شهر طی این دو دوره (قبل و بعد از استان شدن) بوده است.که با در نظر گرفتن اهمیت و جایگاه کاربری اراضی شهری و نقش آن در برنامه ریز ی شهر ی روش پژوهش در این پروسه به دو شیوه کتابخانه ای – اسنادی و عملیات میدانی بوده است. نتایج بررسی و مقایسه کاربری های اصلیشهر طی سالهای ۱۳۷۴ (وضع موجود شهر در طرح جامع) و ۱۳۸۸ (وضع موجود شهر در دوره ج دی د) نشان می دهد، که بجز سرانه کاربری تجاری، ورزشی و اداری که افزای ش داشته اند ، سایر کاربری ها ی شهر ی کاهش داشته است. سرانه کل کاربریهای وضع موجود شهری در سال ۱۳۸۸ برابر است با73/2متر مربع که نسبت به جمع سرانه کاربریهای وضع موجود شهری قبل از استان شدن که77/58متر مربع است کاهش یافته است. همچنین با مراجعه مستقیم نگارنده به مراکز اداری ایجاد شده پس از تغییر موقعیت سیاس ی و اداری بجنورد مشاهده گردی د، که به علت پیش بینی های لازم و صورت نگرفته برای مکان گزینی ادارات، اکثر آنها به صورت غیر مجا ز (عدم تغییرکاربری) در واحدهای مسکونی استیجاری (به صورت موقت) استقرار یافته اند

کلیدواژه ها:

کاربر ی زمین ، برنامه ر یز ی کاربر ی زمی ن ، طرح جامع ، طرح تفصیل ی ، کاربریها ی شهری