تبیین عوامل مؤثر در ایجاد فضای امن شهری در بافت فرسوده آبکوه مشهد

امروزه بافت های فرسوده در شهرها به علت ضعف های جدی در ابعاد کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بسترهای لازم را برای بروز جرم فراهم می آورند و با توجه به نقش کلیدی امنیت در تأمین آسایش شهروندان، راهکارهای پیشگیری و کاهش بروز جرم به یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزان و مسئولان تبدیل شده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و برای گردآوری داده های مورد نیاز تحقیق، منابع اطلاعات ثانویه مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است و بخش اصلی داده های تحقیق به منظور تحلیل احساس امنیت در محیط کالبدی شهر در چارچوب شاخص های تعریف شده، از طریق مشاهده و برداشت میدانی در محله صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از وجود معضلاتی همچون پائین بودن کیفیت زندگیف کاهش امنیت، مشکلات ترافیکی، فضاهای بی دفاع، بالا بودن جرم و بزه و ... در بافت می باشد که نیازمند استراتژی های بنیادین جهت تغییرات اساسی در ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و اقتصادی هستند. از آنجا که اعمال تغییرات در تمامی ابعاد مطورحه نیازمند برنامه ریزی های بلند مدت و صرف هزینه های گزاف می باشد، در این نوشتار به ارائه راهکارهایی جهت تغییر در بعد کالبدی پرداخته شده است که در کنار بعد اجتماعی، مهمترین معضلات بافت فرسوده بوده و بهبود شرایط در آن، در کوتاه مدت امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

شاخص کالبدی ، امنیت شهری ، بافت فرسوده ، محله ابکوه