سنجش میزان انطباق کلانشهر مشهد با شاخصهای شهر دوستدار سالمند

به مدد توسعه بهداشت و درمان، افزایش آگاهی و خودآگاهی انسان، مدیریت بدن و حمایتهای اجتماعی امروزه شمار بسیاری از مردان وزنان دوره سالمندی را تجربه میکنند که خود نیازمند ارائه مجموعه خدمات و امکانات ویژه و فراهم آوردن محیط خاص برای سلامت و ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان میباشد. از سویی همسویی این پدیده با پدیده شهرنشینی ضرورت توجه به آن را دو چندان نموده است. براین اساس، مجموعه معیارهایی بهعنوان معیارهای سالمندمحوری مبنای توسعه، برنامهریزی و مدیریت فضاهای شهری قرار میگیرد. لذا هدف پژوهش حاضر سنجش معیارها و ویژگیهای طراحی یک شهردوستدار سالمند در وهله اول، و در گام دوم بررسی میزان انطباق کلانشهر مشهد بهعنوان یکی از مراکز شهری گسترده با این معیارها میباشد. برای این منظور از روششناسی توصیفی و تحلیلی با ابزار پرسشنامه بهره گرفتهشده است که نتایج تحقیق از میان 021 سالمند مناطق سیزدهگانه شهر مشهد حاکی از پایین بودن سطح معیارها و مؤلفههای هشتگانه تدوین شده در سه بعد کیفیت فضای شهری، خدمات بهداشتی -اجتماعی و زیرساختهای فضایی در این کلانشهر میباشد. همچنین نتایج رگرسیون خطی چند متغیره بین مؤلفههای هشتگانه تعریفشده برای شهر سالمند محور و میزان رضایت سالمندان از خدمات ارائهشده در شهر مشهد نیز بیانگر این است که از دیدگاه آنان مؤلفههای منظر شهری، طراحی فضایی، مبلمان و خدمات بهداشتی بیشترین تأثیر را در رضایت سالمندان داشته است

کلیدواژه ها:

سالمندی ، شهر دوستدار سالمند ، توسعه شهری ، کلانشهر مشهد