برنامهریزی توسعه راهبردی شهری با تأکید بر مؤلفههای شهر سالم نمونه موردی: منطقهی میانی شهر بجنورد

برنامهریزی سلامت اصطلاحی نسبتاً جدید، توسط آن دسته از برنامهریزان شهری و منطقهای که همواره در پی پیوند محیط شهری با سلامت فیزیکی و روحی شهرنشینان هستند، پا به عرصه وجود نهاد. شهر سالم یک مقوله سلامت عمومی است که در ماهیت خویش تحت تأثیر تغییر و تحولات اجتماعی، زیستمحیطی واقتصادی قرار میگیرد. الگوی برنامهریزی ساختاری راهبردی در دهههای اخیر، تغییری اساسی در مبانی وروشهای ایستا و صرفاً کالبدی الگوی طرحهای توسعه شهری به وجود آورده است. این نوشتار، با تأکید بر برنامهریزی راهبردی و استراتژیک، سعی دارد تا با استفاده از تحلیل SWOT و مطالعات میدانی، مهمترین امکانات و محدودیتهای بیرونی و درونی تحقق مؤلفههای شهر سالم در بجنورد را بهویژه در توسعههای اخیر، بررسی نموده و درنهایت راهبردها و راه کارهایی بهمنظور تحقق آن در راستای تأمین و تحقق محیط-زیست و شهر سالم ارائه دهد. یافتههای تحقیق نشان میدهند که بهموازات مرکز استان شدن شهر بجنورد و توسعه فزاینده شهری آن، توجه به معیارهای شهر سالم مورد غفلت قرارگرفته است. بهگونهای که ماتریس ارزیابی عوامل خارجی) EFE ( نشان میدهد که عوامل مذکور از منظر تحقق معیارهای شهر سالم امتیاز بیشتری داشته و در همین راستا این عوامل بررسی گشته و با توجه به آنها راهبردها و پیشنهادهای ارائهشده است.

کلیدواژه ها:

برنامهریزی راهبردی ، توسعه راهبردی ، شهر سالم ، شهر بجنورد