بررسی تأثیر شاخصهای شهر دوستدار کودک بر توسعه پایدار شهری مطالعه موردی: قوچان

با توجه به برخی مشترکات بین دو دیدگاه توسعه پایدار و شهر دوستدار کودک، هدف مقاله حاضر بررسی تأثیر شاخصهای شهر دوستدار کودک به عنوان متغیرهای مستقل بر توسعه پایدار محلات به عنوان متغیرهایوابسته، در سطح شهر قوچان میباشد. برای سنجش پایداری محلات چهار بعد، کالبدی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی اجتماعی و برای سنجش محله دوستدار کودک نیز در چهار بعد فیزیکی کالبدی،فرهنگی اجتماعی، شهرسازی و معماری و حمل و نقل در نظر گرفته شدهاند. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و اسنادی که دادههای مورد نیاز از طریق بررسیهای میدانی وپرسشنامه بدست آمدهاند جامعه آماری، همه ساکنان شهر قوچان هستند و نمونه آماری نیز 571 نفر میباشند که با استفاده از فرمول کوکران بدست آمده و پرسشنامهها بر اساس جمعیت نواحی پنجگانه قوچان و به صورت تصادفی ساده بین مردم توزیع شدهاند. نتایج پژوهش نشان میدهد با توجه به آزمون t تک نمونهای که نشانمیدهد وضعیت شاخصهای توسعه پایدار3/06 و میانه نظری 3 درسطح معناداری 0/05 میتوان گفت که وضعیت شاخصهای توسعه پایدار در شهر قوچان در سطح مطلوبی قرار دارند، ولی وضعیت شاخصهای دوستدار کودک با میانگین 9.2 از سطح مطلوبی برخوردار نبودهاند. همچنین با بررسی رابطه بین شاخصهای شهر دوستدار کودک و توسعه پایدار که از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده، مقدار ضریب همبستگی در مجموع در سطح خطای کوچکتر از0/01 برابر با 0/996 است که از نظر پرسش شوندگان، بالا بودن کیفیت شاخصهای شهر دوستدار کودک باعث توسعه پایدار شهری خواهد شد

کلیدواژه ها:

محلات شهری ، پایداری محلهای ، محله دوستدار کودک ، قوچان