تعیین معیارهایی جهت بررسی میزان تحقق پذیری پیشنهادات ترافیکی طرح های تفصیلی نمونه موردی بررسی منطقه 11 شهرداری مشهد با استفاده از تکنیک SWOT

همانطور که در مطالعات بازنگری طرح های تفصیلی و جامع مشاهده می شود میزان تحقق پذیری طرح ها را به صورت اشاره ی نسبی)درصد تحقق از کل( بیان میکنند، اما سوالی که در این پژوهش به دنبال پاسخ آن هستیم این است که آیا روش معمولو فعلی متخصصین روش صحیحی جهت بررسی میزان تحقق پذیری پیشنهادات ترافیکی است؟ تا چه میزان میتواند بیانگر درصد واقعی تحقق پذیری پیشنهادات ترافیکی طرح های تفصیلی باشد؟ چرا که طرح های جامع و تفصیلی به خصوص در کلان شهرهایی که عمده کاربری ها و شبکه معابر در آن شکل گرفته دیر هنگام تهیه و تصویب گردیده است و یا به علتفاصله بین زمان تهیه طرح و افق پیشنهادی واقعیت ها، تشابهات و تبایناتی وجود دارد که منجر به عدم تحقق پذیری طرح ها می گردد. لذا بررسی دقیق مغایرت ها می تواند زمینه ساز تدوین برنامه هایی با قابلیت اجرایی بیشتری باشد. به همین منظور با استفاده از روش های آماری سطح و سرانه کاربری ها و پیشنهادات ترافیکی)نظیر نحوه دسترسی، شبکه معابر و ...( طرحهای بالادست و وضع موجود در منطقه 11 شهرداری مشهد را بررسی نموده و سپس تاثیرات ترافیک ناشی از تغییر کاربری ها بر تولید و جذب سفرها و همپنین تقاضای پارکینگ را با استفاده از نرخ سفر سازی شهر مشهد را به صورت کمی در حوزه خدمات شهرداری منطقه 11 محاسبه نموده و در ادامه جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل توصیفی – تحلیلی swot استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

ترافیک ، نرخ سفر ، تحقق پذیری ، طرح تفصیلی ، SWOT