هویت بخشی به رود دره کلکچال با رویکرد تحریک حواس انسان بهواسطه عنصر آب

رود درهها از فضاهای شهری حائز اهمیت هستند، اما در حال حاضر بستر بسیاری از رودخانههای شهری و حریم آن بهجای آنکه بهعنوان یک فضای شهری دلپذیر مورداستفاده قرار گیرند، بهعنوان یک فضای زائد،غیرقابل استفاده، ناامن، متروکه و بازمانده شهری بهحساب میآیند . درنتیجه جلب افراد به این نقاط میتواند نقش به سزایی درباززندهسازی این نقاط ایفا کند. بهعلاوه معماری و منظر سازی معاصر دچار بحران بیهویتیاست که باعث میشود مردم بهراحتی نتوانند با فضاهای انسانساخت کنونی ارتباط برقرار کنند و درنتیجه باعث تخریب و تغییر شکل این فضاها میشوند تا به نحوی بتوانند ارتباط از بین رفته را جبران کنند. همچنین درمعماری کنونی شاهد تقلیل نقش حواس در ادراک فضاهای معماری هستیم و معماری معاصر به معماری بصر- محور تبدیلشده است و به نقش سایر حواس توجه کمتری شده است. در این راستا بهمنظور احیا و باززندهسازی فضای رود درهها و جلب گردشگران به این فضاها، میتوان با استفاده از عناصر طبیعی و عدم تخریب بافت موجود، هویت خاصی به این فضاهای شهری بخشید. در این مقاله هویت بخشی به رود دره کلکچالبهعنوان نمونه موردی با رویکرد تحریک حواس انسان بهواسطه عنصر آب، بررسیشده است. روش پژوهش در مقاله حاضر تحلیلی- توصیفی است و اطلاعات به طریق اسنادی و میدانی تهیهشدهاند و نتیجه حاصل از این تحقیق یک سری اصول کلی برای طراحی ارائه میدهد و همچنین بهوسیله تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه،پیشنهاداتی در مورد چگونگی استفاده از اشکال مختلف آب با توجه به میزان محبوبیت آنها در بین مردم ارائه میدهد.

کلیدواژه ها:

معماری حواس ، ادراک ، هویت ، رود دره ، آب در منظرسازی