بررسی استفاده از آسفالت متخلخل در معابر شهری

به طور کلی یک مقطع راه از اجزای مختلفی اعم از زیر اساس، اساس و رویه تشکیل می گردد. قشر اساس عمده باربری را برعهده دارد در حالی که وظیفه اصلی زمینه ایجاد سطح صاف برای رانندگی مطلوب و با مقاومت لغزندگی مناسب در شرایط مختلف و حرف آب ماندگی در سطح راه می باشد. آسفالت متخلخل به دلیل پایین بودن مقدار تولید و ریز دانه و بالا بودن سطح درشت دانه دارای فضای خالی بالایی می باشد. بارزترین خصوصیات آسفالت متخلخل قابلیت زهکشی آن است که به دلیل وجود در صد بالایی از فضای خالی و تخلخل و ارتباطات موجود بین این فضاهای خالی صورت می گیرد. وجود مصالح نفوذپذیری منجر به انتقال آب سطحی به لایه های زیرین و نهایتا زهکشی آن می باشد. مزیت این نوع دانه بندی کاهش درخشندگی سطح، آلودگی صوتی، پاشش آب و مشکلات رانندگی در فضای مرطوب بارانی و افزایش مقاومت لغزنده کی می باشد. در این مقاله به بحث و بررسی در مورد نحوه تولید آسفالت متخلخل و کاربردهای آن در مناطق مرطوب به جهت قابلیت زهکشی بالای آن و نیز کاربردهای دیگر آن از قبیل مقاومت لغزشی بالا پرداخت خواهد شد. سپس به بررسی مقاومت و دوام آن و مقایسه این دو آسفالتبا آسفالت های رولد و سپس در آخر به نحوه اجرا و مشخصات فنی آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آسفالت متخلخل ، طرح اختلاط ، پاشش ، آب لغزی