ارزیابی و تحلیل توزیع فضایی – مکانی مراکز فرهنگی در شهرها (موردی: شهر اهواز)

امروزه جمعیت شناسی به عنوان دانشی که جوابگوی بسیاری از نیازمندیهای جامعه انسانی است مورد توجه میباشد. شناخت جمعیت از دیدگاههای مختلف پایه و اساس برنامه- ریزیهای بهداشتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است. شناخت ویژگی و پدیدههای طبیعیو دموگرافیکی یک منطقه از مهمترین عوامل در زمینه توسعه اقتصادی و اجتماعی در برنامه- ریزی ملی و منطقهای به حساب میآید. تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی - تحلیلی و بر مبنای اطلاعات سرشماری 1385 و مطالعات کتابخانهای به بررسی رابطه بین مراکز فرهنگی و جمعیت شهر اهواز پرداخته است و با محاسبه میزان سرانه کاربری فرهنگی در وضع موجود ومقایسه آن با سرانه استاندارد در طی دورههای متوالی سرشماری، به بررسی میزان استاندارد فضایی این کاربری برای جمعیت مورد نیاز پرداخته است. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد کهتوزیع و پراکندگی مراکز فرهنگی در سطح شهر متناسب با استانداردهای تعیین شده و نیاز جمعیتی طی دورههای مختلف نمیباشد و با وجود کاهش رشد جمعیت طی دهههای بعد ازسال 1385 ، همچنان کمبود مراکز فرهنگی در سطح شهر اهواز وجود دارد و مقایسه مقدار سرانه به دست آمده در دورههای قبل و بعد از سرشماری نشان میدهد این کمبودها نه تنهاکاهش نیافته است، بلکه این مقدار سرانه اختصاص یافته برای هر نفر در سال 1388 نسبت به سالهای قبل کاهش بیشتری داشته است

کلیدواژه ها:

مراکز فرهنگی ، جمعیت شناسی ، شهراهواز