بررسی تاثیر بازیافت مواد زاید بر توسعه پایدار شهری: مطالعه موردی شهر اصفهان

امروزه یکی از اهداف مدیران خدمات شهری در کلانشهر ها دست یابی به توسعه پایدار شهری می باشد.توسعه پایدار به طور کلی علاوه بر توجه به محیط زیست، اجتماع و اقتصاد را نیز مد نظر قرار میدهد. یکیاز مهمترین استراتژی هایی که در جهت دست یابی به توسعه پایدار شهری مطرح میشود مدیریت پسماند- هاست. این مسئله امروزه با پیشرفته شدن جوامع، تغییر نوع مصرف و مواد مورد استفاده، تغییر سبک زندگی واز همه مهمتر آلودگی محیط زیست و رو به اتمام بودن منابع طبیعی توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. بطور کلی مدیریت پسماند از سه قسمت کاهش تولید، بازیافت و استفاده مجدد تشکیل میشود. انسان-ها که در گذشته پسماند خود را مستقیماً در زمین دفن میکردند امروزه با کاهش زمینهای لندفیل، آلودگی آب و خاک مواجه هستند و از سوی دیگر بهتر است موادی که قابل بازیافت هستند دوباره به چرخه مصرفبرگردند تا هم از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد و هم منابع کمتری از طبیعت استخراج شود. یکی از اقدامات اساسی که باید در این زمینه انجام شود تفکیک مواد قابل بازیافت در مبدا تولید توسط شهروندان است. در اینمقاله میزان تاثیر بازیافت مواد زائد شهری بر توسعه پایدار شهر ها مورد بررسی قرار می گیرد . به این منظور ، ابتدا مروری بر اقدامات گذشته در مورد تفکیک از مبدا و بازیافت مواد در شهرهای مختلف انجام میشود وسپس جایگاه بازیافت در توسعه پایدار شهری مورد مطالعه قرار میگیرد و در نهایت عملکرد شهر اصفهان در سال 1391 به صورت موردی در دست یابی به توسعه پایدار تجزیه و تحلیل میگردد . در نهایت به این نتیجه میرسیم که با تفکیک از مبدا مواد قابل بازیافت از زباله می توانیم تاثیر به سزایی در دست یابی به توسعه پایدار شهری داشته باشیم

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، مدیریت پسماند ، بازیافت ، تفکیک از مبدا ، اصفهان