سکونت گاه های غیررسمی چالشی فراروی توسعه پایدار شهری با تأکید بر شهرلنگرود

اسکان غیررسمی به طور عام نتیجه شهرنشینی سریع و مهاجرت های روستا شهری می باشد. شهرلنگرود که در پژوهش حاضر به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب گردیده،در طی سالهای اخیر بهدلیل افزایش روند مهاجرات ،توسعه افقی ناشی از ساخت وساز لجام گسیخته و ادغام بدون برنامه روستاهای اطراف به محدوده خدماتی، با مشکل اسکان غیر رسمی مواجه بوده به طوری که در حدود 34درصد از مساحت محدوده قانونی شهر به این نوع اسکان اختصاص یافته است. جهت مطالعه این پدیده شهرنشینی از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده وجامعه آماری این تحقیق را ساکنان نواحیغیررسمی شهر لنگرود که در 11 محله آن ساکن هستند تشکیل می دهد. از جامعه آماری 62662 نفری تعداد 416 نفر از سرپرستان خانوار به طور تصادفی طبقه بندی شده برای تکمیل پرسشنامه و نظرسنجیانتخاب شدند. همچنین از تکنیک مشاهده میدانی ومصاحبه با مسئولین محلی جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.به منظور تحلیل پایداری سکونت گاههای غیر رسمی لنگرود،با توجه به ابعادتوسعه پایدار زیست محیطی،اجتماعی وفرهنگی،اقتصادی،سیاسی وامنیتی،کالبدی وفضایی برخی از شاخص های مهم انتخاب گردید وبا مشکلات موجود در محلات غیررسمی لنگرودمقایسه تحلیلی انجام شد نتایج بیان می دارد که میزان پایداری در تمامی متغیرهای انتخاب شده پایین است.

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، چالش های توسعه ، مهاجرت های روستا شهری ، توسعه پایدار شهری ، توانمند سازی