نقش برنامه ریزی منطقه ای در توسعه پایدار کشورها مقایسه تطبیقی شیوه های برنامه ریزی منطقه ای در ایران و جهان

برنامه ریزی منطقه ای به دنبال شناخت مسائل و مشکلات گوناگونی است که در بسیاری موارد در سطح ملی به آن توجه نمیشود، به ویژه در کشور ایران که به دلیل مسائل قومی و پهناوری کشور، نیاز به مشارکت در سطوح محلی بسیار قابل توجه است.هدف از این مقاله بررسی شیوه های برنامه ریزی منطقه ای و برنامه ریزی فضایی در کشورهای گوناگون و در ایران و در نهایت مقایسه تطبیقی این شیوه ها با ایران است. مقایسه تطبیقی شیوه های برنامه ریزی منطقه ای و فضایی در کشورهای گوناگون نشان می دهد که سیاستگذاری های منطقه ای در کشورها و در زمان های مختلف با یکدیگر متفاوتند و حتی در بعضی موارد ایننوع از برنامه ریزی به تقلید از کشورهای دیگر به اجرا در آمده. دقت در سیر تحول برنامه کشورها نشان می دهد که هر زمان اصول و سیاست های توسعه ای برای مجریان مشخص تر و محدودتر بوده اند برنامه ها آسان تر به اهدف خود رسیده اند، لکن تحول تدریجی در دگرگون سازی نوع، روش و محتوای برنامه ها و تغییر جهت فعالیت دولت ها خصوصاً در عرصه توسعه اجتماعی و خدمات زیربنایی از دستوری به ارشادی و رهنمودسازی، سرعت و میزان موفقیت برنامه ها و دستیابی به اهداف را بسیار بالا برده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی منطقه ای ، توسعه پایدار ، شیوه های برنامه ریزی