واکاوی شاخص های آلودگی بصری در شهرها با تأکید بر توسعه پایدار منظر شهری نمونه موردی شهر تویسرکان

امروزه گسترش شهرها و بویژه شهرهای بزرگ موجب تشدید عوارض منفی توسعه شهری است،که تشدیدآلودگیهای محیطی ازمهمترین آنها به شمار می رود.توسعه بی رویه و ناپایدار شهری،باعث افزایش مشکلاتی از قبیل آلودگی بصری در شهرها شدهاست.چگونگی رابطه بصری میان انسان و محیط،از جمله شرایطی است که در کنار سایر شرایط در ارزیابی کیفیت محیط زیست حائز اهمیت است.هدف این پژوهش تحلیل و بررسی عوامل به وجود آورنده آلودگی بصری در شهر تویسرکان به عنوان یکیازشهرهای استان همدان که دارای ماهیت باغشهری است می باشد.روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است.یافته های این پژوهش نشان می دهد که آلودگی بصری در محدوده مورد مطالعه ناشی از نامناسب بودن طراحی جایگاههای موقت زباله،همجواری کاربریهای ناسازگار با یکدیگر قرارگیری بازار دام و کشتارگاه وهمچنین وجود مراکز نگهداری دام در درداخل شهر در میان بافت مسکونی و بعضاً در میان بافت مسکونی قرارگیری عناصر مغایر و ناهماهنگ با طراحی ساختمان یا بدنهشهری،تجمع نخاله های ساختمانی و مکان دفن زباله های شهری در مسیر ورودی شهر،آب گرفتگی بعضی از معابر،عدم وجود نظم در خصوص بعضی از دیوارنویسیها،الحاق غیر اصولی دودکش ها،و کانال های کولر،پوسترها و برچسب های تبلیغاتی،ساختمانهای ناهمگون با بافت های مجاور عدم توجه به کریدورهای بصری در بعضی از ساخت و سازهای صورت گرفته در بعضی از نقاط شهر، ،بافت منظر شهری تویسرکان را به چشم اندازی آشفته و ملال آور تبدیل کرده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی بصری ، کریدورهای بصری ، آلودگی منظر ، شهر تویسرکان