طراحی مسکن بر پایه الگوهای معماری بومی اهواز

طرحهای مسکن که امروز تهیه میشود به رغم برخورداری از برخی ارزش های ممکن، به دلیل بی توجهی نسبت به مفهوم مسکن در تقابب با زندگی و محیط اطراف قرار گرفته و در حالت مطلوب نقایص و کاستیهای خود را ازطریق آزمون و خطا برطرف می نماصد. در حایی که مسکن معاصر در چنین مسیری گام بر میدارد، مسکن بومی به خوبی به اصای زندگی و پتانسیبهای محیطی آگاه بوده و به جای بیتوجهی به نیازهای زندگی و مبارزه با متغیرهای جغرافیایی، درهماهنگی با آن شکب گرفته اس . هدف از مطالعات انجام شده تحلیل بافت قدیم و معماری شهر اهواز و ارائه نتایج آن در طراحی مسکن جدصد اهواز می باشد. روش این تحقیق تحلیل میدانی و کتابخانه ای است که بارجوع به اسنادومدارک مورد بازبینی قرار گرفته است . حاصل و دستاورد این رساله نشان میدهد که جهت گیری کلی بافت شهر و چگونگی بهره گیری مثبت از بادهای فصلی جهت آسایش اقلیمی در فضاهای داخلی و همچنین تاثر تابش بر فرم گیری بافت و استقرار بناها در کنار یکدیگر یا نحوه طراحی جزییات آن ها تاثیر تابش آفتاب در فصول مختلف سال بر پلان بناها تاثیر مصالح بومی خشت و آجر در آسایش دمایی فضای داخلی، از جمله عوامل معماری در طراحی بناهای این شهر است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، مسکن معاصر ، مسکن بومی ، باف قدیم ، اهواز ، مصای بومی