مکان سوم؛ نیازی اجتماعی برای شهر

مکان های سوم مکان هایی هستند که امکان دیدار و مراوده با دوستان، همسایگان، همکاران و حتی غریبه ها را فراهم می آورند و با تعامل اجتماعی شخصیت می یابند. مکان های سوم به عنوان محل هایی غیر از خانه و محیط کار )مکان های اول و دوم(، دارای کیفیاتیهستند که آنها را از سایر مکان ها متمایز می نماید. مقاله حاضر با هدف شناخت مکان های سوم و حضور آنها به عنوان پاسخی جهت نیازشهروندان به ارتباطات و تعاملات اجتماعی، به شیوه اسنادی و کتابخانه ای و با روش توصیفی- تحلیلی به نگارش در آمده است. ویژگی های مکان های سوم، شاخصه های مؤثر بر تعاملات اجتماعی در آنها و کارکرد آنها برای اشخاص و جمع هایی که از این مکان ها استفاده می نمایندو در نهایت بررسی و شناسایی مکان های سوم در شهرهای ایران از گذشته تا کنون از مباحثی است که در این مقاله به آنها پرداخته شدهاست. وجود مکان های سوم در شهرها و به خصوص محلات آنها با شرایط دسترسی مطلوب، فواید متعددی داشته که برخی از آنها عبارتند از: بهره گیری از تجربیات دیگران، ایجاد حس تعلق به مکان، ایجاد امنیت، برقراری روابط دوستی، کاهش هزینه ها، افزایش اطلاعات و بسیاری موارد دیگرکه شاید بتوان مهم ترین آن را افزایش روابط اجتماعی به عنوان یکی از نیازهای انسانی برشمرد. با مطالعات اجمالی صورت گرفته کمبود مکان های سوم و نیاز به آن در بسیاری از شهرهای کشور بسیار احساس می گردد

کلیدواژه ها:

مکان سوم ، تعامل اجتماعی ، فضای عمومی ، فضای اجتماعی ، دسترسی