نقش عامل صدا بر ارتقاء سطح کیفی فضاهای شهری نمونه موردی: پارک فدک شهر بروجرد

شرایط پیچیده زندگی امروز سبب پیچیدگی مسائل شهری شده و مفهوم بسیاری از فضاهای شهری را دگرگون ساختهاست. تنها مفهومی که از عرصههای عمومی شهری بهجا مانده، مسیرهایی برای ارتباط فضاها است که اهمیت بیش از اندازه سرعت، تکنولوژیرا نشان میدهد. بیتوجهی به موضوع ارتقاء سطح کیفی فضاهای شهری سبب شکلگیری فضاهای مردمگریز در ساختار شهری شدهاست. نادیده گرفته شدن عوامل غیرکالبدی توسط طراحان از عمدهترین دلایل این امر میباشد. عامل صدا یکی از عوامل غیرکالبدی در این زمینه است که از جوانب مختلف قابل بررسی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش صدا بر رضایتمندیکاربران از فضاها و در نتیجه ارتقاء سطح کیفی فضاهای شهری و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد. فضای شهری مورد مطالعه پارک فدک شهر بروجرد است. در این پژوهش فرض میشود که عوامل صوتی در مقایسه با عوامل بصری نقش موثری در رضایتمندی کاربران دارد. ابزار گردآوری اطلاعات، کتابخانهای شامل عکس، نقشه، کتاب، اینترنت و روش میدانی شامل تکمیلپرسشنامه و بازدید از سایت مورد مطالعه میباشد. پرسشنامهها در میان کاربران پارک شهری مورد مطالعه توزیع شد و نتایج به- دست آمده از طریق نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری آزمون تحلیل واریانس دو طرفه بیانگر آن است کهارتباط معناداری بین متغیر عوامل صوتی و عوامل بصری با میزان رضایتمندی افراد در پارک وجود دارد و مقدار آنها به ترتیببرابر با F=7/04 و F=10/20 است و سطح معناداری محاسبه شده، به ترتیب S=0/000 و S=0/009 میباشد. همچنین اثر متقابل عوامل صوتی و عوامل بصری بر میزان رضایتمندی افراد نیز معنادار میباشد. میزان آن F= 4/310 و سطح معناداری S=0/037 میباشد که همانند سطوح معناداری بالا از میزان خطای احتمالی0/05 کمتر است. بنابراین بهبود عوامل صوتی نقش تعیینکنندهای در بالابردن میزان رضایتمندی افراد و بهدنبال آن ارتقاء سطح کیفی فضاهای شهری دارد. نتایج بهدست آمده به بهبود الگوهای طراحی فضاهای شهری کمک شایانی میکند

کلیدواژه ها:

صدا ، کیفیت ، فضاهای شهری ، پارک فدک ، شهر بروجرد