بررسی شاخص های مؤثر بر افزایش قابلیت پیاده مداری با رویکرد سرزندگی نمونه موردی: خیابان فلسطین

با توجه به مسائل و مشکلاتی که سلطه اتومبیل در شهرهای امروزی به وجود آورده، توجه دوباره به حرکت پیاده و جایگاه او درنظام حمل و نقل می تواند با کاهش آلودگی هوا، معضلات ترافیکی و همچنین افزایش سلامت جسمی و روحی شهروندان وانسانی تر شدن شهرها همراه باشد. در این پژوهش قابلیت پیاده مداری خیابان فلسطین واقع در منطقه شش شهرداری تهران مورد بررسی قرار گرفته است. در واقع هدف اصلی این پژوهش شناسایی شاخص های مؤثر بر افزایش قابلیت پیاده مداری است. جامعه آماری این پژوهش شامل بهره برداران از فضا و شاغلان می باشند. حجم نمونه 022 نفر بر اساس فرمول کوکران که وابسته به تعدادجامعه آماری نیست، تعیین شده است. به منظور آگاهی از نظرات شهروندان و شناخت محیط و درک بهتر مسائل و مشکلات موجود در خیابان فلسطین، از تکنیک پرسشنامه کمی و تکنیک مشاهده کیفی استفاده شده است. سپس با تحلیلپرسشنامه ها و با توجه به شاخص های پژوهش، راهکارهایی جهت ارتقای پیاده مداری و سرزندگی خیابان فلسطین ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد اختلاط کاربری، ایجاد کاربری های جاذب جمعیت، ایمنی و امنیت، بهبود امکانات پیاده رو، فعالیت های اجتماعی، نفوذپذیری و دسترسی، جذابیت و مطبوعیت از عوامل مؤثر بر افزایش سرزندگی محیط و بهبود قابلیت پیاده مداری هستند

کلیدواژه ها:

قابلیت پیاده مداری ، سرزندگی ، مسیرهای پیاده ، تعاملات اجتماعی ، خیابان فلسطین