ارزیابی و شناخت مفهوم هویت ، هویت شهری و هویت مکانی

شهر بزرگترین نماد تمدن بشری است که بشر آن را برای امنیت و آسایش خود بنا نموده است . شهر تنها یک سکونتگاه نیست بلکه جایگاهی است که روح اجتماع در آن دمیده شده است و از آن هویت می گیرد . هویت شهری هویت جمعی است که با تبلور عینی درفیزیک و محتوای شهر معنادار می شود و به واسطه ایجاد تداعی خاطرات عمومی و تعکق خاطر در شهروندان شهرنشینان را به سویشهروند شدن هدایت می کند ازانجایی که هویت مجموعه ای از صفات و مشخصاتی است که باعث تشخیص یک فرد یا اجتماع از افراد و جوامع دیگر می شود شهر نیز به تبعیت از این معیار شخصیت یافته و مستقل می گردد . مقوله هویت به طور عام و هویت شهری به طور خاص از جمله مقولاتی است که به جهت نقشی که در شناخت افراد اشیاء اجتماعات و مکان ها دارد حائز اهمیت فراوان است . علی رغم اهمیتاین موضوع در دوران اخیر بحران هویت شهری به صورت نگران کننده ای احساس می گردد . شهرها و فضاهای شهری در گذشته از استقلال شخصیت و هویت ویژه ای برخوردار بوده اند ؛ درحالیکه آنچه از اغلب شهرهای کنونی در ذهن عموم شکل می گیرد جزمجموعه ای از ساختمان های بلند خیابان ها ادارات و پارک ها نیست که در نتیجه آن تعلق خاطر به این فضاها به مرور کمتر وکمتر می شود . در واقع باید گفت در دوره معاصر و بخصوص در سال های اخیر ساختن برای ساختن و نه ساختن برای زیستن مجالی را برای توجه به مقولاتی مهم و عمیق همچون هویت درشهرسازی و معماری باقی نگذاشته است