بررسی ماهیت محیط در ارتباط میان محیط با انسان و احساس ترس انسان از محیط

طراحان شهری در خلق محیط های شهری، نیازمند شناخت روان شناسانه از رفتارهای انسان شهری هستند تا باتدقیق در نحوه برهمکنش این گونه رفتارها و محیط کالبدی، بتوانند در ایجاد محیطی بهینه و مناسب برایزندگی جمعی در ساختار شهری موفق باشند. این امر بالاخص در فضای شهری که عرصه تعاملات اجتماعی و مراودات شهروندی است، خود را بیشتر نشان می نمایاند. رویکردهای مختلف ارتباط انسان با محیط به تعاملرفتارهای آدمی در محیط کالبدی می پردازد تا با این شناخت، امکان طراحی مناسب با نیازهای شهروندی منطبق با مکانیسم های رفتاری فراهم شود. عدم توجه به نیازهای فیزیولوژیکی و روانی در طراحی می تواند باعث عدمکارایی فضای طراحی شده و موجب عدم کاربست آن بوسیله کاربران آن می شود.لذا در مقاله حاضر، رویکردهای مختلف نحوه ارتباط انسان با محیط و روند گسترش روان شناسی محیطی ارائه خواهد شد و در نهایت با مروری تحلیلی بر مدل های مختلف ارتباط انسان با محیط، احساس ترس به عنوان یک هدف که در طراحی فضاهایشهری نقش بسزایی دارد پرداخته می شود تا در گذر این امر رویکرد مناسب در مواجه با احساس ترس انسان از محیط معرفی گردد

کلیدواژه ها:

محیط ، ارتباط انسان با محیط ، روان شناسی محیطی ، احساس محیطی ، احساس ترس