تاملی در معماری سنتی، بافت تاریخی گرگان نمونه موردی محله میخچه گران

محله از تجمع و به هم پیوستگی، معاشرت نزدیک و اتحاد غیر رسمی میان گروهی از مردم به وجود می آید . به همین جهت یکی از کانون های خرد شکل گیری هویت های فرهنگی و تعلق اجتماعی شده است .با تحولات سریع و رشد شهرنشینی کارکرد نهادهایی که امکان برقراری ارتباط میان ساکنین محله را فراهم می کرده، کاهش یافته است . این شرایط در رشد فردیت بیش از پیش تأثیر گذاشته و ارتباطات بین انسا نها را با مشکلاتی روبرو کرده است .امروزه با رونق گرفتن جامعه تولیدی و تمرکز بر کار و اشتغال زمان حضور افراد در محلات کاهش یافت و در نتیجه این انباشت سرمای های که برای افراد و جامعه به وجود آمد تحرک طبقاتی افزایش یافت وجابجایی بین محلات افزایش یافت و تعلق محله ای کم رنگ شد . مدیریت شهری هم بر آن شد تا امکانات جدیدی را برای شهروندان ایجاد نماید که این خود شاملساخت و سازهای جدید در محلات و بافت قدیمی و به اصطلاح فرسوده بود . این مقاله شامل معرفی محله، نقاط قوت و ضعف و ارائه راهکار میباشد و از روش کتابخانه ای و اسنادی و مشاهده ای استفاده شده است .

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، معماری تاریخی ، معماری قدیمی ، معماری بومی ، معماری باهویت