تحلیلی بر طراحی فضاهای خلاق پیاده مدار با تاکیدبربهبود کیفیت زندگی در خیابان سجاد مشهد

امروزه پیاده راه ها و قلمرو های پیاده مهمترین فضاهای عمومی شهر محسوب می گردند و به منظور تداوم حیات شهری ضروری هستند. همچنین توجه جدی به پیاده راه ها می توانند مشکلات و آلودگی های زیستی و ترافیکی را به حداقل رسانده و سببافزایش تعاملات اجتماعی بیشتر و خلق فضاهای شهری با کیفیت مناسب شود. به هر حال واقعیت این است که در ایران معابر پیاده به عنوان بخشی مستقل در نظر گرفته شده است و تابعی از حرکت سواره میباشد و بدین گونه معضلاتی را از جمله کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها که منجر به کاهش تعاملات اجتماعی شهروندان شده است را به دنبال خواهد داشت . هدف مقاله حاضر دستیابی به شرایط لازم برای فضاهای خلاق و راهبرد های آن و همچنین بیان رابطه خلاقیت با فضاهای شهری به عنوان فضایی برای تعامل میان افراد می باشد. روش تحقیق پژوهش مورد نظر تحلیلی_توصیفی با رویکرد کیفی می باشد وسعی نمود ضمن بررسی قابلیت های پیاده مداری برای خلق فضاهایی تحقق آن را در زمینه های اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ،کالبدی و عملکردی ارائه کند و فضاهای خلاق شهری را با قابلیت پیاده مداری را به عنوان یکی از مهمترین راهبردهای شهر خلاق مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور بافت مرکزی سجاد مشهد برای بررسی میدانی انتخاب شده است. و در نهایت راهکارهایی جهت ایجاد مسیرهای خاص حرکت پیاده و جداسازی ترافیک سواره و پیاده پیشنهاد شده است تا امکان حضور هرچه بیشتر مردم در فضای شهری را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

فضای خلاق ، پیاده مداری ، کیفیت زندگی ، برنامه ریزی پیاده ، مشهد