بررسی سکونتگاه های غیررسمی و ارائه ی رهکارهایی جهت کاهش ناامنی ناشی ازفقراجتماعی و فرهنگی دربافت های حاشیه نشین شهری نمونه موردی: شهرشیراز

اسکان غیررسمی به سبب ایجادفقروگسترش آن و نیز به مخاطره انداختن محیط زیست و تحمییل هزینه های سنگین برای حل مشکلات تهدیدی جدی برای پایداری و انسجام جامعه ی شهری تلقی میشود این مقاله به بررسی یکی ازمهمترین مشکلات ناشی ازسکونتگاه های غیررسمی به نام امنیت پرداخته است دراین پژوهش سکونتگاه های غیررسمی درشهر شیراز شناسایی و موردمطالعه قرارگرفته است تحقیق حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با بررسیهای کتابخانه ای و میدانی به انجام رسیده است نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که ناتوانی خانوارها درتامین هزینه ها و شرایط بد اسکانهای غیررسمی و نبود امنیت اجتماعی ازجمله مهمترین و عمومی ترین دلایل ناامنی فضاهای موردنظر می باشددرضمن دراغلب فضاهای یاد شده تمایل به عبور و مرور مطمئن به جز درروز وجود ندارد ضمن اینکه درمجموع احساس امنیت مردان اززنان بیشتر است همچنین استقرار گروه های درامدی پایین موجب حاکمیت ساخت و سازغیرمرفه ای طولانی شدن دوره ساخت و کاهش توان تولید مسکن دراینمحدوده شده است لذا هرگونه تلاش برای زدودن چهره ی فقر ازمحله میتواند گامی موثر درراستایکاهش مشکلات مجموعه تلقی شود

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های غیررسمی ، امنیت ، ساماندهی ، توانمندسازی ، ارتقای کیفیت سکونت