تبیین الگوی فضای پایدار در بهبود کیفیت کالبد مسکن شهر یزد

واژه پایداری که به عنوان معادل Sustainability انتخاب شده است بر حفظ و ثبات تکیه دارد. پایداری نگرشی است که از تغییرنگاه انسان به جهان متولد شده است. به دنبال طرح مسایل جدی زیست محیطی نظیر آلودگی ها، افزایش دمای کره زمین، ونابودی منابع طبیعی، بحث توسعه پایدار Sustainable Development از طریق گزارش برونتلند تحت عنوان آینده مشترک ما توسط کمیسیون جهانی محیط و توسعه در دستور کار قرار گرفت. فضای پایدار به معنی ارایه راه حل هایی در مقابل الگوهای سنتی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی می باشد که بتواند از بروز مسایلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب اکوسیستم ها،آلودگی، افزایش بی رویه جمعیت، رواج بی عدالتی و پایین آمدن کیفیت زندگی انسان ها جلوگیری می کند. مسکن به معنای محل آرامش و سکونت و در اصطلاح به مکانی میگویند که انسان در آن زندگی میکند. یک ساختمان، فقط مجموعه ای از طول، عرض و عمق نیست بلکه مجموعه ای از اندازه های مختلف فضاهای خالی است که انسان می تواند در آن حرکت و زندگی کند.یکی از سمبل های فضای پایدار، معماری سنتی ایرانی است که به موضوع اکولوژیکی و کارایی انرژی پاسخگو بوده است. در بررسی خانه های سنتی استفاده از انرژی های تجدید پذیر در ساختن کالبد مسکن مد نظر سازندگان بوده است. همچنین سعی شده تا در ساخت فضا کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. مهمترین نکته در معماری جدید استفاده بیش از حد از انرژی هایغیر قابل تجدید و عدم توجه به کیفیت فضای ساخته شده می باشد. نوع پژوهش کاربردی و روش تحقیق از نوع استدلال منطقی می باشد. در این مقاله سعی شده تا ویژگی های فضای پایدار در کیفیت بخشیدن به کالبد مسکن سنتی شهر یزد فهم و تبیین شود.

کلیدواژه ها:

الگو ، معماری پایدار ، فضا ، مسکن سنتی ، کالبد