بررسی علل تخریب و ناهمگونی بصری پیاده روخیابان طالقانی شرقی مهاباد

پیاده راه ها مکانی امن و راحت برای توقف و تغییر جهت انسان پیاده می باشد، در این فضاها، آزادی عمل انسان پیاده برای گردش، تماشا و تماس مستقیم با دیگران بسیار زیاد است. به عبارت دیگر حرکت پیاده طبیعی ترین، قدیمی ترین وضروری ترین شکل جابجایی انسان در محیط است و پیاده روی هنوز بهترین امکان برای مشاهده مکان ها، فعالیت ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش ها و جاذبه های نهفته در محیط است. در این پژوهش سعی می شود، بهبررسی علل تخریب و ناهمگونی بصری پیاده روها با تأکید بر پیاده رو خیابان طالقانی شرقی مهاباد پرداخته و در راستایبهبود و ساماندهی پیاده روهای شهری راهکارهای اجرایی لازم را ارائه دهد. روش تحقیق مورد استفاده، توصیفی- تحلیلی وشیوه گردآوری داده ها اسنادی- پیمایشی است. نتایج بدست آمده بیانگر آنست که به دلیل کم کاری های انجام گرفته ازطرف مسئوولین و تا حدی خود مردم به این فضاها باعث تخریب و ایجاد یک نوع ناهمگونی بصری در پیاده روها است، که در نتیجه این امر موجب استفاده شهروندان از محلهای سواره به جای پیاده روها شده و مسائل و مشکلاتی از قبیل، ایجاد ترافیک و کند شدن حرکت وسائط نقلیه، تصادف عابرین با وسائط نقلیه و نوعی ناهمگنونی بصری و زیباشناسی در فضای پیاده رو را موجب گردیده است.

کلیدواژه ها:

پیاده رو ، ناهمگونی بصری ، ترافیک ، زیباشناسی فضا ، مهاباد