بازآفرینی شهری بافت های تاریخی، رویکردی مناسب به منظور احیاء حیات مدنی نمونه موردی: محله کهنه خیابان تبریز

غالب شهر های امروزی که دارای پیشینه و قدمت هستند در بطن خود بافت های تاریخی را نهفته دارند که از ارزش والایی برخوردارند. امر حفاظت و بازآفرینی از بافت های با ارزش تاریخی از اجزای پیکره فرهنگی جامعه به شمارمی آید و تحقق آن به فعالیت های فرهنگی مداوم نیاز دارد، زیرا میراث تاریخی تبلور فرهنگ گذشته هر جامعه است این رویکرد راهی برای احیاء و بهبود کیفیت زندگی شهری از طریق بهبود و توسعه خصوصیات ویژه تاریخی و جاذبههای فرهنگی و گردشگری مکان است. بافت های تاریخی شهر ها به دلیل وجود آثار، یادمان و میراثی از گذشته ها نیز ازجمله بخش های با ارزش حفظ فرهنگ و میراث تاریخی شهر می باشند. بافت تاریخی خیابان تبریز با توجه به قدمت و ارزش تاریخی آن و با دارا بودن عناصر با ارزش ،در جهت ارتقا و بازآفرینی بافت انتخاب شده است. در این تحقیقتلاش شده است تا با بهره گیری از اصول احیاء ، راهکارهایی برای بازآفرینی بافت تاریخی ارائه گردد.روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است.ابتدا به مرور و بعد از مطالعه و شناخت وضعیت موجود بافت و استنتاج اصول و معیارهای بازآفرینی از مطالعات انجام شده، راهکارهایی برای احیاء محله خیابان ارائه شده و طراحی محدوده مورد نظر شکل گرفته است

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، بازآفرینی ، احیاء ، محله خیابان ، حیات مدنی ، مداخله