رویکرد توسعه شهری دانش محور مبتنی بر فناوری اطلاعات

در دهه 1891 فضای اقتصاد اطلاعاتی با تجدید ساختار سرمایهداری عنوان شد. در این فضا به تغییراتی از جمله افزایش بهرهوری نیرو کار و سرمایه، جهانی کردن تولید، توزیع، بازارها و استفاده از فرصتها در بهترین شرایط کسب منفعت در هر جای دنیا وهدایت حمایت دولت به سمت افزایش رقابت اقتصادهای ملی پرداخته شد. این پارادایم که با گسترش و بازسازی سرمایهداری شکل گرفت، بر عمکرد شهرها تاثیر بسزایی دارد. ابزار مورد استفاده جهت همخوانی با این تغییرات فناوریهای نوین از جمله فناوری اطلاعات است که در مباحث شهرسازی به صورت ظهور رویکردهای توسعه شهری مبتنی بر دانش و اطلاعات مطرح شد.یکی از این رویکردها شهر دانش محور است که باعث توسعه شهرها در زمینههای اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، محیطی و نهادی میگردد. اگرچه آن در کشورهای توسعه یافته استفاده زیادی داشتهاست اما تاکنون کشورهای درحال توسعه از جمله ایران در به کارگیری مفاهیم آن در شهرهای خود عاجز ماندهاند. از این رو هدف این پژوهش آشکار کردن مفهوم توسعه شهر دانش محور وهمچنین معیارهای آن جهت بهکارگیری این رویکرد برای کاربرد فناوریها ی اطلاعاتی در شهرها میباشد. در این راستا، معیارهای شهر دانش در پژوهشهای مختلف بررسی گردید و الگویی در چهار قلمروی اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، محیطی و مدیریتی با 63 معیار و 01 شاخص ارائه گردید. در نهایت این الگو در بسترهای قانونی کشور از جمله برنامه چهارم و پنجم توسعه و اهدافمنطقه آزاد قشم مورد بررسی قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاکی بر این مطلب است که در محتوای اهداف برنامههای آنها از اصول شهر دانش محور به چه میزان استفاده شدهاست

کلیدواژه ها:

فناوریهای اطلاعاتی نوین ، توسعه شهر دانش محور ، برنامههای پنج ساله توسعه ایران ، اهداف منطقه آزاد قشم