بررسی تاثیرنوسازی وبهسازی شهرها جهت احیا بافت فرسوده شهری مطالعه موردی شهرستان شاهرود

در سالهای اخیرباتوجه به تحولات سریع علمی وفنی وبه تبع آن دگرگونی در ساختارهای اجتماعی،اقتصادی و کالبدی شهرهاومطرح شدن نظریه توسعه پایدار شهری،اهمیت بهسازی ونوسازی شهری دوچندان شده است. به طوری که درسدهبیست ویکم،بهسازی ونوسازی شهری از مباحث بسیار مهم و مورد توجه محققان وصاحب نظران رشته های علمی گوناگون از جمله:شهرسازی ،عمران،معماری ،طراحی شهری ، جغرافیاوبرنامه ریزی شهری،جامعه شناسی،اقتصادو بسیاری از رشته های دیگرعلمی است. در ایران متاسفانه طرحهای جامع وتفضیلی شهری تاکنون نتوانسته اند آن طور که باید وشایددر بهسازیونوسازی بخش مرکزی یابافت قدیم شهرها به خوبی موفق باشند.بررسی ها وشواهد موجود مشخص نموده یکی از مهمترین علتهای بی رونقی وتخریب نواحی تاریخی وقدیمی شهرها ومعضلات اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی ومحیطی محلههای سنتی شهر در بطن طرح جامع وتفضیلی ازجمله عدم برنامه مدون ومشخص، ضوابط منطقه بندی نامناسب ومدیریت ناکارآمد شهری نهفته است. در همین راستا وبه منظور بررسی موانع ومشکلات موجود درمسیر بهسازی ونوسازی محدوده بافت فرسوده شهر شاهرود را موردبررسی قرارداده ومیزان انطباق آنها باواقعیت ودرصدتحقق آنهادروضع موجود را ارزیابینماید. مقایسه وضع موجود باپیشنهادات طرح تفضیلی نتیجه گیری می شود که میزان توفیق وتحقق طرح تفضیلی دراین محدوده کمتر از 05 درصد بوده است لذا این طرح جهت دستیابی به اهداف خود وبهبود وضیعیت این محدوده نیاز به بازنگری واصلاح دارد.