بررسی رابطه بین فرسودگی بنا وجمعیت گریزی در محدوده بافت فرسوده مطالعه موردی شهرستان شاهرود

رشد بدون برنامه ریزی شهرها، طی دهه های اخیر در دنیا، بخصوص بعد از انقلاب صنعتی تشدید مهاجرت روستائیان به شهرها،توسعه فناوریهاوامکانات بهداشتی باعث رشد فزاینده شهرها شده و دولت ها را با چالش ها و مشکلات فر اوانی روبروساخته است. در مواجهه با این مشکلات، یکی از رویکردهای اصلی دولت ها، توجه به توسعه درونی شهرها بوده است. بافت درونی شهرها نیز، خود با مشکلات و مسائل متعددی روبرو است . نسلهای متأخر شهری به خوبی با مشکل فرسودگینواحی شهری و پیامدها و نتایج کوشش های در جهت بهبود و تغییر شرایط، آشنا میباشد کلانتری، 21311312 نواحیکهنه و فقیرنشین مخروبه با درجه کیفیت محیطی پایین و خارج از ساز و کار نظارت و کنترل دولتی، توصیف بسیار ساده ای از این یونه بافتها است جباری ، 1111361 با نگاهی به موقعیت بافت فرسوده شهر شاهرود وانجام مختصر مطالعات میدانی و کتابخانه ای این نکته مشخص می شود که این محدوده به دلیل فرسودیی کالبدی و اجتمهاعی نمیتواند خود را ترمیم کندو محل تجمع اقشار کم درآمد جامعه شده درنتیجه رشد بزهکاری و معضهلات اجتمهاعی در آن نمود چشمگیرپیدا کرده است.در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی وآمار وارقام بدسهت آمده در محدوده بافت فرسودهمیزان جمعیت یریزی افراد در محدوده بافت فرسوده مورد بررسی قرار یرفته است.همچنین در راستای شناخت و تحلیل عوامل مؤثر بر یریز جمعیت از این محدوده و با استفاده از برداشت میدانی، از میان معیار های موجود ، سه شاخص عمر بنا، اسکلت و کیفیت واحدهای مسکونی جهت تعیین میزان فرسودیی بافت انتخاب و بر اساس اطلاعات تفکیکی پلاکهای ثبتی ، نقشه میزان فرسودیی هربلوک با معیارهای انتخابی تهیه شده است.