تبیین و سنجش میزان اهمیت معیارهای پاسخدهندگی محیط در خیابان شهری با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP نمونه موردی: خیابان شهید بابایی و خیام شمالی قزوین

از آنجا که از میان انواع فضاهای شهری، طراحی خیابانهای شهری به عنوان سازنده ساختار کالبدی شهر که بیانگر ساختار اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی جامعه می باشند، بیشترین حساسیت و ظرافت را به خود می طلبد. به همین خاطر باید توجه داشت که تنها بادیدگاهی هنری و شهودی و به عنوان یک اثر هنری به تغییر و تزئین خیابان های موجود شهری پرداخته نشده و یا به بهانه حل مساله ترافیک با اولویت دادن به سواره و نادیده انگاشتن پیاده مقام آن را در حد یک شریان عبوری تنزل داد. امروزه به دلیل بی توجهی به کیفیت های محیطی در خیابان های شهری، که تنها انسان معاصر را به حرکت سریع ماشینی تشویق کرده و منجر به شکل گیریفضاهایی مردم گریز در ساختار شهری شده است. این خیابان ها به دلیل عدم توانمندی مورد انتظار در ارائه محیطی پاسخگو و منعطفدر برابر رفتارهای شهروندی منجر به ایجاد خیابان هایی فاقد حس تعلق و سرزنده جهت تداوم حضور انسان شده است.در این مقاله سعی بر این بوده که با بهره گیری از مدل تحلیل فرآیند سلسله مراتبی (AHP) و با روش توصیفی و تحلیلی به بیان میزان اهمیت ونقش معیارهای پاسخدهندگی محیط بر خیابان شهری پرداخته شود. در همین راستا بررسی خیابان های شهید بابایی و خیام شمالی قزوین براساس شاخص های پاسخدهندگی محیط مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که خیابان خیام شمالی از موفقیت نسبی در شاخص های پاسخدهندگی برخوردار می باشد؛ و در انتها به ارائه پیشنهاداتی برای تقویت شاخص های گوناگونی، تناسبات بصری، انعطاف پذیری و رنگ تعلق ساکنین در جهت افزایش کیفیت پاسخدهندگی خیابان شهری پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

پاسخدهندگی محیط ، فضای شهری ، خیابان شهری ، خیابان شهید بابایی ، خیابان خیام شمالی ، AHP