تحلیل سازمان کالبدی شهر اصفهان در طول تاریخ

سازمان فضایی هر شهر ویا به طور کلی هر پدیده بر ترکیب بندی، ارتباط و انتظام عناصر تشکیل دهنده آن مجموعه دلالت دارد و شهر به عنوان سیستمی باز، متشکل از عناصر تشکیل دهنده ی آن و ارتباط میان آن هاست که این ارتباطاتشالوده ی فضای شهری را موجب می شود. به طور کلی سازمان فضایی هر شهر متشکل از ابعاد و شناسه های عینی و ذهنی است ، که شناسه های عینی سازمانفضایی هر شهر متشکل است از: -1 قلمرو و محدوده آن -2 استخوان بندی و ساختار -3 کل های کوچک در داخل قلمرو -4 هسته و مرکز و شناسه های ذهنی همان پنج گانه های لینچ هستند که عبارتند از : راه، گره، نشانه، حوزه و لبه. در این نگاه، سازمانفضایی پدیده ای است ذهنی که حاصل ادراک شهروندان از قلمرو است. این سازمان در طول تاریخ و تحت تاثیر شرایط جغرافیایی، اقلیمی، اقتصادی، فرهنگی و ... شکل گرفته است . هدف از این مقاله بررسی سیر تحول سازمان فضایی شهر اصفهان در ادوار مهم تاریخی است که با تکیه بر مولفه های یاد شده صورت پذیرفته و شناسایی علل و عواملی است که اصفهان کنونی را با تغییراتی مثبت و منفی موا جه ساخته است.

کلیدواژه ها:

سازمان کالبدی ، استخوان بندی ، محور تاریخی ، عناصر تاریخی ، خوانایی