بررسی عوامل موثر بر ارتقاء امنیت محیطی پارکهای شهری به عنوان مهمترین فضای شهری با رویکرد جنسیتی زنان نمونه موردی پارک ائل گلی شهر تبریز

فضاهای شهری به عنوان مهمترین بستر فعالیت و زندگی شهروندان نقش بسیار مهمی را درهویت بخشی انسانها ایفا میکند.شهروندان با حضور فیزیکی در شهر به کار و فعالیت می پردازند و این حضور فیزیکی مستلزم احساس امنیت برای تمای اقشارجامعه با هر سن و جنسیتی و در هر شرایط فیزیکی و جسمانی می باشد.یکی از اساسی ترین و مهمترین وظایف طراحان شهری خلق فضاهای ایمن برای شهروندان می باشد تا آنها بتوانند به دور از هرگونه دغدغه ذهنی در ساعات مختلف شبانه روز حضور امنی را در سطح شهر و معابر داشته باشند. زنان نیز در مقام نیمی از اجتماعات انسانی، به واسطه خصوصیات بیولوژیک، مسئولیت ها ونگاه متفاوت در مقایسه با مردان، نیازمند تسهیلات خاصی از فضا هستند تا بتوانند حضور مستمر و امنی را در فضاهای شهری تجربه کنند. فضاهای نامناسب شهری، فضاهای بی دفاع، محلات ناامن، شهرهایی با معماری صرفا مردانه از عوامل تهدیدکننده امنیت شهری و کاهش دهنده مشارکت اجتماعی زنان به عنوان بخش مهمی از اجتماع هستند . پژوهش حاضر سعی دارد تا با بهرهگیری از مطالعات میدانی ، موضوع امنیت محیط های شهری با رویکرد جنسیتی زنانه را مورد مطالعه قرار دهدو بر رویکرد CPTED و کاهش جرایم محیطی توسط طراحی محیط تاکید دارد.بدین منظور با استفاده از ابزار پرسشنامه و با استناد به تئوریهای مطرح شده در این موضوع و در نهایت تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS به بحث و نتیجه گیریدر مورد فرضیات مطرح شده و نتایج به دست آمده می پردازد. باشد تا نتایج و راهکارها و پیشنهادات بتوانند قدمهایی در راه ارتقاء امنیت شهری همه اقشار جامعه را فراهم سازد

کلیدواژه ها:

امنیت محیطی ، CPTED ، طراحی محیط ، فضاهای بی دفاع ، امنیت شهری