امکانسنجی اخذعوارض سفرهای درون شهری ازوسائل نقلیه سواری دردروازه ورودی مناطق 22گانه کلانشهر تهران

تلاشهای گستردهای در چند دهه اخیر برای حل مشکل راهبندان در شهرها صورت گرفته است و روشهای گوناگونی تجربه شده اند. یکی از این راهکارهای عملی و مفید، جلوگیری از افزایش بیرویه تقاضای حمل و نقل از طریق مدیریت کردن آن است. براساس آمار و اطلاعات سال 1931 ، تعداد سفرهای روزانه در کلانشهر تهران در حدود 11 میلیون سفر برآورد شده که از این تعداد سهم وسائل نقلیه شخصی37/5درصدتخمین زده شده است . همانگونه که ملاحظه میگردد عمده سفرهای روزانه در کلانشهر تهران بوسیله وسائل نقلیه شخصی در حال انجام میباشد. این تقاضای فزاینده نیازمند استفاده از شبکه معابر گسترده بویژه درمناطق مرکزی شهر میباشد که در صورت عدم مدیریت صحیح تقاضای سفر، علاوه بر مشکلات ترافیکی گسترده، موجب افزایش مصرف سوخت و آلودگی شدید هوای شهر تهران خواهد گردید. لذا در این مقاله به بررسی اخذ عوارض در مبادی ورودی مناطق 22 گانه شهر تهران بعنوان یکی از راهکارهای مدیریت تقاضای سفر از نوع دفعی پرداخته شده است. نکته حائز اهمیت در اینخصوص که میبایست بدان پرداخت، صرف درآمد حاصل از اخذ عوارض جهت توسعه سیستمهای حمل و نقل همگانی میباشد که در این صورت کارایی سیستم حمل و نقل همگانی افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تقاضای سفر ، اخذ عوارض