تاثیر فضای باز دررشد و یادگیری کودکان

در این نوشتار به بررسی تاثیر محیط های آموزشی که بیشترین اثر و نقش را برذهنیت و تمدن سازی جوامع برعهده دارند وهمچنین نقش فضاهای باز در رشد جسمی، روانی و ذهنی کودکان و تأثیر آن بر روابط اجتماعی می پردازیم . لازمه اصلاح کالبدآموزش وپرورش ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است. محققان روانشناسی محیط با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی موثر از قبیل اندازه ،محوطه مدرسه، نورپردازی و .... که نقش عمده ای درافزایش یادگیری دارندرسیده اند که در متن اصلی مقاله به بررسی دقیق تر آنها پرداخته خواهد شد. متأسفانه در ایران، اکثر دبستان ها و مهد کودک ها درفضاهای فاقد طراحی مناسب و یا در فضاهایی با کاربری غیر آموزشی تأسیس می شوند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر طراحی فضاهای باز ویژه کودکان با تأکید بر بهره گیری از قابلیت های محیطی مؤثر بررفتار کودکان است و همچنین برخی از مطالعات رشد خلاقیت کودکان و فرآیند طراحی فضاهای باز بررسی شده است موضوعی که درجریان مقاله به آن پرداخته میشود این است کهفضای باز باید دارای چه ویژگیهایی باشد تا بتواند بریادگیری و خلاقیت موثر باشد. روش تحقیق در این مقاله، روش تحقیق توصیفی بوده و از یافته های تحقیق نتیجه می شود نورگیری طبیعی و مناسب فضا، ایجاد ارتباط دیداری و شنیداری با محیط خارج از فضای مهدکودک و پیش دبستانی، همچنین ارتباط با فضای سبز و هدفمند در فضای باز، بر رفتار کودکان تأثیر دارد و همچنین طراحی مناسب محوطه مدارس ابتدایی می تواند در ایجاد محیطی جذاب و با نشاط در راستای افزایش یادگیری و شکل گیری رفتار مناسب مؤثر واقع شود

کلیدواژه ها:

فضای باز ، کودک ، یادگیری ، رشد ، خلاقیت