ارزیابی توزیع فضایی و مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی نمونه موردی شهر همدان

اهمیت گروه ها و پایگاههای امدادی برای برپایی امنیت و حفظ حیات شهر در شهر های امروزی و از دیرباز مورد توجه همه مسئولان شهری است که یکی از این گروه های امدادی سازمان آتشنشانی شهری محسوب می شود و با توجه به آسیب پذیریشهر در مواقع بحرانی و سانحه، عملکرد به موقع و مفید ایستگاههای آتشنشانی برای جلوگیری یا به حداقل رساندن آسیب پذیری از حوادث و حفظ جان و مال شهروندان و نیز آثار ارزشمند شهر اهمیت ویژه ای در مکانیابی ایستگاههای آتشنشانی دارد. اهمیت این موضوع زمینه ایجاد پژوهش حاضر گردید تا به موجب آن عوامل عمده در کاهش و یا فقدان عملکرد به موقع و مفیدایستگاههای آتشنشانی نسبت به مکانیابی ایستگاهها مورد بررسی قرار گیرد. با در نظر داشتن این موضوع، وجود پهنه های فاقد تحت پوشش ایستگاههای آتشنشانی، امکان این مسئله پیش آمده که مکانیابی و توزیع فضایی ایستگاههای آتشنشانی در شهرهمدان بر پایه شعاع دسترسی زمانی و مکانی صورت نپذیرفته و نیز در این امر بافت شهر هم به نوبه خود تاثیر گذار بوده است.فرض بر اینکه توزیع فضایی ایستگاههای آتشنشانی برپایه شعاع دسترسی زمانی و مکانی صورت نپذیرفته و ساختار شهر نیز تاثیرگذار بر این موضوع بوده و باعث فقدان پوشش مناطق و شعاع دسترسی زمانی و مکانی بوده است. پس با انتخاب بهترین مکان برای ایستگاههای آتشنشانی تحت تأثیر معیارها و ضوابط مختلفی از جمله شعاع پوششی، استخوانبندی شهر ساختار فضایی و کاربری اراضی خصوصا بافت های متراکم و فرسوده و جاذب جمعیت هستند

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، ایستگاههای آتشنشانی ، شعاع زمانی ، شعاع عملکردی ، AHP