خانه های دوم و اثرات آن بر نواحی روستایی

گردشگری خانههای دوم در بسیاری از مناطق جهان از جمله در نواحی روستایی کشور ما اثرات محیطی نامطلوبی بر محیط زیست روستا داشته و پایداری آن را به خطر انداخته است.این گردشگری پس از تحولات جنگ جهانی دوم در زمینه های گسترش شهرنشینی و ایجاد شهرهای بزرگ، آلودگی محیط های شهری و نیز افزایش اوقات فراغت منجر به گردید. در دهه های بعدی، گردشگری به عنوان ابزاری برای توسعه روستایی مطرح گردید. در این راستا صاحبنظران سعی نمود هاند با ارائه دیدگاه ها و الگوهای مختلف نقش گردشگری را در توسعه روستایی ارتقاء دهند. تحقیق حاضر با هدف شناخت و تحلیل اثرات و پیامدهای گردشگری و گسترش مالکیت خانه های دوم در نواحی روستایی در زمینه های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی انجام شده است. نتایج مطالعات نشان می دهد به دلیل فقدان برنامه ریزی و ضعف مدیریت، از فرصت های موجود در نواحی روستایی در زمینه گردشگری برای تأمین نیازهای فراغتی شهروندان از یک طرف و تجدید حیات اقتصادی و اجتماعی نواحی روستایی از طرف دیگر به درستی استفاده نشده است. در مقابل، تهدیدهای مرتبط با گردشگری در این ناحیه تحقق یافته و موجب پیامدهای نامطلوبی مانند آلودگی منابع آب، تخریب چشم انداز طبیعی، تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغات، افزایش مهاجرت، رکود فعالیت های کشاورزی و دوگانگی اجتماعی شده است؛ در حالی که با بهره برداری مناسب از فرصت ها می توان گردشگری خانه های دوم را به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار نواحی روستایی تبدیل کرد. به هر حال با توجه به این شرایط، برنامه ریزی و مدیریت مؤثر فعالیت های گردشگری در راستای دستیابی به گردشگری پایدار روستایی ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، گردشگری ، خانه های دوم ، اثرات گردشگردی