تاثیر حداقل سازی مالیات بر جریان وجه نقد آزاد و به موقع بودن گزارشگری مالی

توانایی دولت در اخذ مالیات، باعث می شود که نسبت به وجوه نقد شرکت ها از ادعای با اهمیتی برخوردار باشد. در نتیجه شرکت ها، زمان، پول و تلاش قابل ملاحظه ای را صرف محدود کردن پرداخت های مالیاتیشان می کنند. در مهمترین پیامدهای دیگر اجتناب مالیاتی یا به عبارت دیگر حداقل سازی مالیات می توان به تاخیر در گزارشگری مالی شرکت اشاره نمود. چرا که مدیران در شرکت های با فعالیت اجتناب مالیاتی، سود شرکت را با تاخیر می اندازند تا فرصت بیشتری برای اعمال مدیریت سود داشته باشند. بر پایه این استدلال، در پژوهش حاضر رابطه بین پرخاشگری مالیاتی شرکت بر جریان وجه نقد آزاد و به موقع بودن گزارشگری مالی مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران شکل داده است و شامل 85 شرکت فعال در صنایع مختلف طی سال های 1387 تا 1395 است. به منظور تحلیل داده ها در پژوهش حاضر از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده گردیده است. یافته های پژوهش که با استفاده از مدل رگرسیون خطی صورت گرفته، نشان میدهد که یک رابطه نسبتا قوی بین حداقل سازی مالیات و جریان وجه نقد آزاد وجود دارد که از لحاظ آماری معنی دار است و همچنین شواهدی مبتنی بر وجود رابطه مثبت معنی دار بین حداقل سازی مالیات و به موقع بودن گزارشگری مالی وجود دارد. یافته های تحقیق ضمن پر کردن خلاء تحقیقاتی صورت گرفته در این حوزه می تواند برای تدوین کنندگان قوانین مالیاتی، سرمایه گذاران و سایر ذینفعان اطلاعات حسابداری در امر تصمیم گیری راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

حداقل سازی مالیات ، جریان وجه نقد آزاد ، به موقع بودن گزارشگری مالی ، مدیریت نقدینگی ، اطلاعات حسابداری