تحلیل روند تغییرات دبی رودخانه‌های استان گلستان با استفاده از روش‌های پارامتری و ناپارامتری

یکی از چالشهایی که بشر با آن روبرو است، مسئله تغییر اقلیم و مشکلات ناشی از آن می‌باشد. تغییر اقلیم، تغییر در آبدهی رودخانه‌ها را به دنبال خواهد داشت. هدف از انجام این تحقیق، بررسی روند تغییرات دبی رودخانه‌های استان گلستان در دوره‌های فصلی و سالانه با استفاده از آزمون‌های آماری پارامتریک و ناپارامتریک می‌باشد. در این تحقیق چهار آزمون نقطه‌عطف، رگرسیون خطی، والد-وولفوتیز و من-کندال که جزو متداول‌ترین روش‌های پارامتری و ناپارامتری به شمار می‌روند، جهت تحلیل روند داده‌های دبی در دوره‌های فصلی و سالانه، در سطح 95 و 99 درصد بکار گرفته شدند. 12 ایستگاه هیدرومتری واقع در استان گلستان که در بازه زمانی 1386-1344 دارای آمار دبی روزانه بودند انتخاب و پس از تحلیل داده‌ها از نظر عدم وجود داده پرت و همگنی آنها (بر اساس آزمون‌های گروبز-بک و من-ویتنی)، آزمون‌های فوق روی مقادیر دبی فصلی و سالانه، اعمال گردید. نتایج نشان می‌دهد که در سری داده‌های تابستان در سطح اطمینان 99٪ بر اساس آزمون من-کندال، تمامی ایستگاه‌های مورد مطالعه دارای روند کاهشی و معنی‌دار می‌باشند. در سری داده‌های فصل پائیز هر چهار روش نتایج مشابهی به‌دست دادند. در سایر سری‌ داده‌های فصلی و سالانه بکارگیری چهار آزمون منجر به نتایج نزدیک بهم شد. ضمن آنکه در برخی ایستگاه‌ها، نتایج آزمون‌ها متفاوت بود.

کلیدواژه ها:

تحلیل روند ، دبی ، روش‌های ناپارامتری ، والد-وولفوتیز ، من-کندال ، استان گلستان