چالشها و راهکارهای مدیریت ماهیگیری در زیست بوم های آبی داخلی

گونه های متعدد ذخائر ماهی آب های داخلی از قبیل دریاچه ها، دشت های سیلا بی، مخازن آب، رودخانه ها و تالاب های ساحلی در حوزه ماهیگیری مورد بهره برداری قرار می گیرند . این آب ها علاوه بر ماهیگیری، جهت برخی فعالیت های انسانی مثل تولید انر ژی، کشاورزی،کشتیرانی، توریسم، تامین آب های صنعتی و شهری و دفع فاضلاب نیز مورد استفاده قرار می گیرند .وجود این فعالیت ها در رقابت با ماهیگیری باعث تغییر در ساختار محیط و کمیت و کیفیت آب می گردد . بنابراین این موارد تهدیدی برای پایداری اکوسیستم های آبی و ماهیگیری می باشد. به علت وجود موارد متعدد استفاده از آب های داخلی، تعیین اولویت نوع بهره برداری از آنها بر عهده ی جوامع می باشد . فرایند های طبیعی و انسانی در دریاچه ها و رودخانه ها، کیفیت و کمیت ذخائر ماهیان آنها را تحت تاثیر قرار می دهد . ماهیگیری در آبهای داخلی از انواع دیگر ماهیگیریها متفاوت است و بایستی ارتباط آن را با دیگر مصارف منابع آبی در نظر گر فت. در بیشتر مناطق دنیا فشار عمده بر ماهیگیری ناشی از خود صیادی نیست، بلکه ناشی از محیط است بنابراین، حفاظت از منابع آب های داخلی در کشورهای پیشرفته، تحت کنترل دامنه وسیع منفعت و مفاهیم اقتصادی برای جامعه می باشد . ماهیگیری در آب های داخلی بایستی مطابق با مح دودیت های اعمال شده، مدیریت گردد . مدیریت ماهیگیری با کنترل ، دیده بانی و نظارت آب های داخلی، استفاده از دانش سنتی ماهیگیران و رعایت حقوق مصرف کنندگان بایستی حفاظت از کیفیت، تنوع و دسترسی به منابع ماهیگیری را در برگیرد

کلیدواژه ها:

مدیریت ماهیگیری ، ذخائر ماهیان ، آب های داخلی ، مفاهیم اقتصادی ، دیده بانی ، دانش سنتی ماهیگیران