آنالیز تاثیر مشخصات محیط محصور کننده در طراحی تونلهای تحت فشار با سرباره کم

در بسیاری از سیستم های انتقال آب، تونل تحت فشار مورد استفاده قرار می گیرد . در م واردی که سرباره این تونلها کم است ، به مسائل و یژه، نظیر پدیده هیدروجکینگ باید توجه خاصی شود که در این مقاله به آن پرداخته شد ه است . در این تحقیق به عنوان مطالعه موردی ، تونل بالادست سد سیلوه واقع در آذربایجان غربی انتخاب شده است . این تونل با قطر 3 متر، به منظور انتقال آب به بالادست این سد تعبیه شده است . در این تونل با استفاده از برنامه کامپیوتریSHDT تاثیر مشخصات محیط اطراف تونل در طراحی سازه ای و میز ان نشت و همچنین امکان وقوع پرش هیدرولیکی و پدیده کاویتاسیون مورد مطالعه قرار گرفته و امکان وقوع پدیده هیدروجکینگ ، با استفاده از معیار محصور شدگی نروژی بررسی شده است . در ادام ه، اثر تغییرات قطر و فاصله آرماتورها بر عرض ترک ها و اثر تغییرات مدول تغییر شکل و نف وذپذیری توده سنگ اطراف تونل بر فشار بحرانی لازم برای تشکیل اولین سری ترکها ، عرض ترکها و در نتیجه میزان نشت از تونل ارائه می گردد. نتایج حاکی از آن است که که حداکثر سرعت جریان در تونل6/5متر در ثانیه بوده و پدیده کاویتاسیون بوقوع نمی پیوندد . معیار محصور شد گی نرو ژی نشان می دهد که در 165/5 متر از طول تونل امکان وقوع پدیده هیدروجکینگ وجود دارد . با افزایش مدول تغییر شکل سنگ تا 20 مگاپاسکال تغییرات فشار بحرانی کم می شود . کاهش عرض ترکها تا وقتی که مدول تغییر شکل سنگ 5 گیگاپاسکال است، بسیار سریع بوده و بعد از آن افزایش مدول تغییرشکل، تاثیر زیادی بر عرض ترکها ندارد

کلیدواژه ها:

تونل تحت فشار ، محیط محصورکننده ، طراحی هیدرولیکی ، طراحی سازه ای ، هیدروجکینگ