آلودگی غیر نقطه ای آب, مشکلات و دیدگاه ها

آلودگی غ یر نقطه ای آب NPS) که آلودگی از نوع پخشیدگی نیز شناخته می شود، ناشی از فعالیتهای وس یع گروه ی از افراد بشر است که منبع آلودگ ی آنها یک نقطه مشخص ی ندارد . در مقایسه با آلودگی نقطه ای که ناش ی از فعالیتها ی صنعتی م ی باشد به کم یت در آوردن و کنترل این نوع آلودگ ی نسبتا وظیفه بسیار مشکلی است. علیرغم تحقیقات بسیار در دهه های اخ یر رو ی کنترل عمل یات مد یریتی کشاورز ی بر ای به حداقل رساندن آلودگ ی آب, بخش کشاورز ی همچنان یک منبع اصل ی انتشار آلودگی های آب و تخریب کیفیت آب در سرتاسر جهان می باشد. لذا, اخیراً در سراسر جهان و در مدیریت جامع ک یفی آب , توجه همگان به آلودگ ی ناشی از عملیات کشاورزی معطوف شده است . ب ویژه اینکه منشاء این آلودگ ی ها در کشورها ی رو به توسعه بس یار بحرا نی است . تخریب ک یفی آبها ی سطح ی و ز یرزمین ی ناشی از عمل یات کشاورز ی به قرار زیر طبقه بندی می شوند: الف) افزایش فرسا یش و از ب ین رفتن خاک به د لی ل عملیات کشاورز ی. ب) آلودگی ش یمیایی بوس یله کودها و آفت کشها و پ ) آلودگ ی ناش ی از پرورش دام . کاهش آلودگی آب ن اشی از عمل یات کشاورزی با ید در قالب حرکت به طرف کشاورز ی پا ی دار صورت گ ی رد. ای ن مقاله وضعیت حال حاضر آلودگی آبها در مقیاس جهانی را بررسی نموده و پیشنهادات لازم نیز ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

آلودگی غیر نقطه ای ، کیفیت آب ، کشاورزی پایدار ، GIS