ارزیابی کارایی طرح های آبخیزداری انجام شده در حوزه آبخیز کن از دیدگاهمدیریت جامع منابع طبیعی

حوزه های آبخیز یکی از مهمترین سیستم های طبیعی می باشند که جهت حفظ تعادل و پایداری آنها نیاز به مدیریتی جامع و آگاهانه بوده و لازم است که مدیران مربوطه دارای نگرشی سیستمی بوده و کارهای خود را در قالب این نگرش جامع سازمان دهی نمایند . علم آبخیزداری از جمله اقدامات مدیریتی در حوزه ها است که در صورت انجام صحیح آن می تواند باعث حذف و یا تقلیل عوامل ناپایداری در حوزه گردد، اما در صورت عدم توجه به کل حوضه و در نظر نگرفتن حوضه به صورت یک سیستم واحد، این اقدامات نه تنها باعث ارتقاء شرایط حوضه نگردیده بلکه خود به یکی از عوامل ناپایداری و تشدیدشرایط مخرب حوضه تبدیل میگردد . در این تحقیق با توجه به بررسی منابع مختلف و استفاده از مراحل بررسی سیستم های طبیعی و مدیریت جامع، به ارزیابی طرح های آبخیزداری انجام شده در حوزة آبخیزکن و ارائه راه حل های مو ثر پرداخته شد . نتایج تحقیق نشان داد که در تمامی فعالیتها و اقدامات آبخیزداری به عمل آمده، عدم توجه به آمار و اطلاعات، نامشخص بودن اهداف بلند مدت، عدم هماهنگی بین اقدامات بیولوژیکی و مکانیکی و به طور کلی عدم وجود یک نگرش سیستمی و جامعه به مسائل حوضه در مدیریت این منطقه به خوبی مشهود بوده و این اقدامات پاسخگوی مشکلات موجود در حوضه نمی باشد و لازم است اقدامات مناسبتری صورت گیرد که بدین منظور اقدام به بررسی سیستمی حوضه و ارائه راه حلهای لازم جهت رسیدن به یک برنامة جامع و اثر بخش گردید .

کلیدواژه ها:

مدیریت جامع ، نگاه سیتمی ، حوزه آبخیزکن