پهنه بندی خشکسالی در استان هرمزگان به کمک شاخص بارش استاندارد(SPI ) در محیط GIS

خشکسالی یکی از مزمن ترین و زیانبارترین ناپایداری های محیطی است که موجب اختلال در اکوسیستم و اثرات اجتماعی اقتصادی زیانباری را ببار می آورد ودر بین حوادث طبیعی در جهان خشکسالی از لحاظ درجه شدت ، طول مدت ، مجموع فضای تحت پوشش و فراوانی مقام اول را داراست . با توجه به قرار گرفتن استان هرمزگان در ناحیه آب و هوایی خشک و نیمه خشک ایران وقوع خشکسالی های مکرر درسالهای اخیر، اهمیت پرداختن به مقوله خشکسالی را بیش از پیش نمایان می کند . منطقه مورد مطالعه شامل حوضه های آبریز رودخانه های بین بندرعباس و سدیچ ( شرق جاسک ) و همچنین حوضه رودخانه کل و رودخانه مهران میباشد که تمام استان هرمزگان را در بر می گیرد و نیز بخشهایی از جنوب استان فارس ، غرب استان کرمان و شرق استان بوشهر را شامل می شود . هدف از این مطالعه محا سبه فراوانی نسبی خشکسالیهای حوضه های آبریز استان هرمزگان به کمک شاخص بارش استاندارد ) ) SPI و پهنه بندی آنها می باشد . جهت بررسی خشکسالیهای محدوده مطالعاتی ، 102 ایستگاه هواشناسی وزارت نیرو با طول دوره آماری مشترک 20 ساله ) 64-65 تا ) 83-84 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و سپس شاخص SPI در سه مقیاس زمانی شش ماهه اول ، شش ماهه دوم و سالانه محاسبه گردید و نقشه های گستره خشکسالی حوضه های آبریز برای دوره های زمانی یاد شده در محیط GIS تولید گردید . نقشه خشکسالی سالانه 82-83 نشان می دهدکه بخش اعظمی ازحوضه های آبریز استان از لحاظ کلاس SPI در وضعیت خشکسالی و خشکسالی شدید قرار داشته اند که در حوضه های میناب ، گرو ، سرنی ، حسنلنگی و جلابی شرایط خشکسالی حادتر بوده که می بایست در جهت کاهش اثرات خشکسالی در این مناطق تمهیداتی اندیشیده شود

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، SPI ، خشکسالی ، GIS