ارزیابی روشهای زمین آماری در برآورد فاکتورهای اقلیمی دما و بارندگی در استان چهارمحال و بختیاری به عنوان پیش نیازی در آمایش سرزمین

بررسی شرایط آب و هواشناسی و اقلی می از اجزاء اصلی فرآیند آمایش سرزمین محسوب میگردد و در این میان مطالعات میدانی هواشناسی از اهمیت ویژه ای برخودار است . این اهمیت از آنجا ناشی می شود که آمار و اطلاعات هواشناسی بصورت نقطه ای و از ایستگاههای هواشناسی تهیه میگردد . جهت انجام بررسیهای میدانی می بایست دادههای مناطق فاقد ایستگاه با استفاده از آمارایستگاههای موجودو بهره گیری از روش های زمین آماری که عموما با عنوان روش های درون یابی مطرح می شود برآورد گردد . با این نگرش و توجه به نقش میدانهای عددی تهیه شده از پارامترهای هواشناسی در آمایش سرزمین مو ضوع انتخاب برترین روش زمین آماری در برآورد مقادیر می تواند نقش مهمی در نتیجه گیری صحیح و کاهش خطا داشته باشد . در این مطالعه میزان دقت روشهای زمین آماری و میانیابی شامل روشهای کریجینگ،عکس مجذورفاصله،نزدیکترین همسایه،مثلث بندی وشپرت جهت برآورد پارامترهای ب ارندگی – دما و رطوبت نسبی به طور نمونه در استان چهارمحال و بختیاری مورد بررسی قرار می گیرد

کلیدواژه ها:

زمین آمار . میدانهای عددی . کریجینگ . عکس مجذورفاصله RMSE ، BIAS