پهنه بندی شدت خطر فرسایش بادی با استفاده از مدل اریفر در دشت شهریار

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,832

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WATERSHED05_017

تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1388

چکیده مقاله:

جهت پهنه بندی شدت فرسایش بادی در دشت شهریار از مدل تجربی IRIFR که مدلی تجربی جهت برآورد کمی و کیفی فرسایش بادی می باشد، استفاده شده است. این مدل دارای 9 عامل مختلف جهت تعیین شدت فرسایش بادی می باشد. نقشه خطر فرسایش بادی در این مدل دارای 5کلاس است که برای هر یک از این کلاس ها خصوصیات خاصی تعریف شده است. پس از جمع آوری آمار و اطلاعات مورد نیاز از فاکتورهای مدل مورد نظر، 9 نقشه مختلف تهیه شده است. نقشه های نه گانه عوامل مورد بررسی در محیط Arc GIS روی هم اندازی شده و به این ترتیب نقشه شدت خطر فرسایش بادی در منطقه مورد مطالعه بدست آمده است. نقشه خطر به دست آمده دارای 4 کلاس بوده و کلاس خطر خیلی شدیددر منطقه دیده نشده است. نتایج نشان دهنده آنست که 70 درصد منطقه در کلاس خطر متوسط قرار دارد

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، دشت شهریار ، مدلIRIFR ، پهنه بندی خطر فرسایش بادی

نویسندگان

داود اخضری

دانشجوی دوره دکتری علوم مرتع دانشکده مرتع و آبخیزدای دانشگاه علوم کشا

جمال مصفایی

دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشکده مرتع و آبخیزدای دانشگاه ع

پیمان لطفی اناری

دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مرتع داری دانشکده مرتع و آبخیزدای دانشگاه