شورای آبخیز حلقه گمشده بین آبخیزنشینان و سازمانهای تصمیمگیر

آبخیزداری به عنوان مدیریت علمی، ضمن توجه به مسائل اقتصادی – اجتماعی، برای حفظ منابع آب و خاک از علوم و تجربیات مختلف بهره گیری می کند بدون آنکه نقش مردم از نظر دوربماند . بنابراین مشارکت ذینفعان در طرح های آبخیزداری امری ضروری بوده و بخش مهمی از موفقیت پروژه ها را سبب می شود . اما متاسفانه از سالهای آغازین شروع فعالیتهای آبخیزداری تا کنون مشاهده شده که برخی از طرح های آبخیزداری، مرتعداری و جنگلداری بعلت عدم رض ایت ساکنین حوزه آبخیز با شکست مواجه شده و خسارات مالی را برای دولت در پی داشته اند. در این مقاله سعی شده است تا به معرفی مدل دیگری از مشارکت عمومی به نام شورای آبخیز اقدام شود ؛ این مدل در سالهای قبل از این توسط کشورهای مختلف جهان در جهت حل مشکلات موجود در حوزه های آبخیز و ایجاد روابط نزدیک بین ساکنین حوزه آبخیز با سازمان های تصمیم گیرنده در مورد حوزه بکار گرفته شده است و نتایج مطلوبی را در جهت اجرای طرح های آبخیزداری با مشارکت مردم داشته است . لذا در این جا به تشریح کلی خصوصیات شورای آبخیز پرداخته شده است.