بررسی مقاومت جریان پوشش گیاهی غیر مستغرق در رودخانه ها با هدف امکان مدیریت بهینه سیلابدشت

در محاسبه ظرفیت آبگذری رودخانهها از معادلات مقاومت جریان غالبا معادله مانینگ، به واسطه سهولت و دید بیشتر کارشناسان در انتخاب ضریب زبری مانینگ، استفاده میشود. این ضریب ثابت نبوده و تابع تغییرات عمق و سرعت جریان و شرایط پوشش گیاهی (تراکم و الگوی قرارگیری در سیلابدشت رودخانه) میباشد. حضور انبوه پوششگیاهی، به ویژه از نوع خشبی (درخت) در دشتهای سیلابی سیلگیری اراضی حاشیه رودخانهها را سبب شده که بعضا خسارات جانی و مالی زیادی را به بار آورده است. در این تحقیق اثر شرایط مختلف عمق و سرعت جریان و تراکم و آرایش پوششگیاهی غیر مستغرق از نوع درخت، به روش آزمایشگاهی بر روی یک فلوم با مقطع عرضی مرکب و قرینه با نصب پوشش در سیلابدشتها بر مقدار ضرایب زبری دارسی ویسباخ و مانینگ مورد بررسی و نتایج آن به صورت نمودار و روابط ریاضی ارائه شده است. همچنین نتایج و روابط استخراج شده، با نتایج سایر تحقیقات مشابه آزمایشگاهی در این زمینه مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ضریب زبری ، پوششگیاهی ، غیر مستغرق ، مدل آزمایشگاهی